با شکست پروژهی آشوب در کشور، ضدانقلاب در وضعیتی شکننده قرار گرفته است و بنظر میرسد غرب که آنرا مهمترین حامی خود میدانند، چندان اعتقاد به براندازی در ایران ندارد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، از آغاز اغتشاشات تا به امروز، یکی از کلیدی‌ترین امید‌های جریان ضدانقلاب و اپوزیسیون برای براندازی در ایران، حمایت دولت‌های غربی بوده است. ادعایی که البته با راستی‌آزمایی فارغ از سوگیری‌های سیاسی قابل نقد بنظر می‌آید. حال پرسش این است «آیا غرب وظیفه دارد، یا اعتقاد دارد و یا مایل است که جمهوری‌اسلامی را براندازی کند؟»
پاسخ این سوال را شخص امانوئل مکرون داده است. چندی پیش در میانه آشوب‌ها در کشور (که بی‌نتیجه بودن آن از ابتدا مشخص و این موضوع، دولت‌های غربی را دلسرد کرده بود) رهبران سیاسی غرب صحبت از «دیپلماسی» به عنوان راه حل می‌کردند. رئیس‌جمهور فرانسه با تعدادی از خارج‌نشینان دیدار کرد. در این دیدار شومن اپوزیسیون «مسیح علی‌نژاد» و پدرخوانده آن، یعنی «لادن برومند» حضور داشتند.
این دیدار بازتاب زیادی در فضای رسانه‌ای کشور داشت. آن زمان عده‌ای تصور می‌کردند آنچه که خود با تجمعات محدود خود سراسر کشور «انقلاب» می‌نامند، توسط دولت‌های غربی مورد قبول واقع شده است.
همچنین گمان می‌کردند پس از دیدار مکرون با این افراد موجی از این دیدار‌های رهبران اپوزیسیون با مقامات کشورهای غربی به راه خواهد افتاد. تا اینکه چندی پیش محتوای این جلسه به دست لادن برومند افشا شد. او به یکی از دوستان خود در بی‌بی‌سی اعتراف کرده بود: «آقای مکرون خیلی مشخص گفت ما نه وظیفه داریم، نه اعتقاد داریم و نه مایلیم که نظام سیاسی شما را تغییر دهیم.»
این خبر مانند پتکی بر سر براندازان خورد. آن‌ها که گمان می‌کردند ایران را به وسیله این اغتشاشات در سراسر دنیا منزوی کردند با واقعیت تلخی رو به رو شدند.
در واقع براندازان بیش از آنکه یک گروه سیاسی قابل اتکا باشند، ابزاری برای امتیازگیری دولت‌های غربی هستند. دولت‌های غربی مدت‌هاست از سیاست براندازی جمهوری اسلامی گذر کرده‌اند. با توجه به قدرت سیستم امنیتی ایران و همچنین همراهی بدنه اصلی جامعه ایرانی با آرمان‌های انقلاب اسلامی، خیلی وقت است که براندازی جمهوری اسلامی بی‌معنا شده است.
خبر‌هایی دیگری نیز در این مدت موید این نکته هستند. بنا بر اعلام رسانه‌ی نزدیک به شورای‌عالی امنیت‌ملی و چند رسانه‌ی خارجی دیگر، بخشی قابل توجهی از منابع مالی بلوکه شده ایران در کشورهای دیگر آزاد شده است. این اتفاق در حالی افتاده است که مذاکرات احیای برجام هنوز مجددا از سر گرفته نشده است.
همچنین وزیر امور خارجه کشورمان، چندی پیش برای نشست بغداد ۲ به کشور اردن سفر کرد (اردنی که از قضا در ایام اخیر درگیر موج اعتراضاتی هست که در بسیاری مناطق به درگیری مسلحانه انجامیده است). در حاشیه این نشست، دیداری میان حسین امیرعبداللهیان و «جوزپ بورل» مسئول سیاست‌خارجی اتحادیه اروپا شکل گرفت.
صحبت‌های طرفین حاکی از آنست که روند جلسه مثبت بوده و طرفین نگاهی تعاملی داشته‌اند. امیرعبداللهیان پس از این دیدار اعلام کرد که طرفین در حال بازگشت به واقع‌بینی هستند و جوزپ بورل نیز در توییتی گفت: «توافق کردیم که باید ارتباطات را باز نگه داریم و برجام را بر اساس مذاکرات وین احیا کنیم».
البته این پایان ماجرا نبود، سخنگوی اتحادیه اروپا نیز پس از این دیدار، در نشست‌خبری که در بروکسل برگزار شد؛ بر محور‌های دیدار امیرعبداللهیان و جوزپ بورل تاکید کرد و گفت: «تماس‌ها و گفت‌گو با ایران ادامه خواهد داشت؛ زیرا این ماهیت دیپلماسی است.»
از سوی دیگر ۲۸ آذر ماه اتفاق مهم دیگری نیز افتاد. ابتدا در ۲۸ آذر ماه امسال کنفرانس «گفت‌گوی تهران» برگزار شد. کنفرانسی که با حضور ۷۰ شخصیت از ۳۶ کشور دنیا برگزار شد. این شخصیت‌ها از اعضای اندیشکده‌های مختلف و پژوهشگران و همچنین نمایندگی‌های مختلف سراسر جهان حضور داشتند. انگاره انزوای ایران و جهانی شد آنکه براندازان آنرا انقلاب می‌نامند بنظر میرسد بیشتر مغالطه آرزواندیشی باشد.
امروز نیز آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا در نشست خبری خود به پرسش خبرنگار درباره‌ی سیاست اعمالی در مقابل ایران، گفت: «به تلاش‌های دیپلماتیک برای توافق با ایران ادامه خواهیم داد». وی همچنین بر اینکه دیپلماسی مسیر انتخابی آمریکا در مواجهه با ایران است؛ تاکید کرد.
پس از شکست سیاست فشار حداکثری در دوران ترامپ، بنظر میرسد براندازی دیگر استراتژی مورد توجه غرب نیست. البته غرب قطعا از آشوب و ناامنی در ایران حمایت خواهد کرد. دلیلش، اما چشم‌اندازی برای براندازی نیست؛ بلکه آشوب‌های این‌چنینی برای فشار دیپلماتیک غرب کاربرد دارند.
غرب به اصطلاح «انقلاب ۱۴۰۱» را مفلوک‌تر از آن میدانند که تخم‌مرغ‌های خود را در سبدش بچیند. همچنین ایران نیز در این ایام دست به کنش احساسی در صحنه دیپلماسی نزده است و طرفین آماده از سرگیری گفتگو‌ها هستند. بنظر میرسد براندازان با شکست پروژهی اخیر خود یک گام دیگر از صحنه‌ی سیاست کشور عقب رانده شدند و به ورطه «افسردگی سیاسی» نزدیک‌تر شده‌اند.
انتهای پیام/
